I fetched my nephew from his OC test this morning. I got myself a small cup of coffee from the gasoline station across the exam venue. I just drank 2/3 of the coffee, now I'm shaking! I really can't drink too much coffee! I forgot all about the effects on me, of having to drink "too much" coffee. Kwenk!
****
While waiting, I can't help but notice: walang mas yadong pu ti na na gaabang sa anak nila na kumuha ng eks amen. Puros la hat o karamihan ay mgamigrante, ga ling samga bansa mula sa Asya. Dami nga mga boomi. Mangilan-ngilan lang ta lagaang nakita kong puti. Naalala ko tuloy yung madalas nagiging problema ngmga p utisaA merika. Nauubusan na daw sila ng trabaho sa ibang bansa dahil halos lahat ay napupunta na sa mga migrante. E yung nakita ko kaninang umaga ay isa lamang repleksyon kung bakit gaoon ang nang yayari. Parasilang masya dong kam pante na...ayaw ni lang kunin ang mga opor tunidadtulad na lamang ng papasukin ang anak nila sa mga eskwelahan na may mga prog ramang tulad ng OC. Tuloy, angmga nakakakuha ng mga maga gandang opor tunidad ayang "iba" na tinu turingnila.
***
One of my FB friends, who is also based here in OZ left a comment when I uploaded a Math manipulative, which I plan to use with Liam in teaching him addition and subtraction. She said that she is loving the "laid-back" style of education here in OZ. It's hard enough to raise three kids so she will not stress herself even more by teaching or tutoring them.
Yes, raising kids overseas remains to be a challenge and I agree with her on that aspect. But personally, I am not for the "laid-back" style of education here in Oz. I sometimes feel, it is too laid-back.
Dito kasi ang paniniwala ng mga guro sa mababang paaralan, "bawal ma-istress ang mga bata." Wala naman akong problema doon, pero pansin ko, talagang wala na silang istress. Naiipon lahat ng istress pagdating nila ng haiskul. Ayaw ko naman mangyari iyon sa mga anak ko. Naging palaisipan din sa akin ang kanyang komento. Bakit nga ba gusto kong turuan ng mas marami ang anak ko at bakit hindi ko na lang hayaan ang mga guro nila na turuan sila?
Una: pride na kung pride,pero ayaw kodumating sa pun to namay kaibigan ako mula Maynila na may anak na pareho ng lebel ng aking mga anak at sabihin na: "ang dali-dali naman pala mag-aral dito sa ibang bansa." Para ngsa sarili ko, gusto ko na kung anoang lebel ng isang nasa ika-4 na bai tang sa pinas, ganoon din ang alam ng anak ko dito. Ako na guro dito, masasabi ko natsi kenang Matematika di to hanggang sa ika-6 na baitang. Enung ako ay nag tuturo ng Matematika sa ika-6 na baitang sapinas, mayroon nakami ngalgebra. Sa ma daling sabi,ayokong mapagiwanan ang mga anak ko.
Pangalawa: dahil sa na kita ko kaninang umaga, mas lalo akong nanindigan na tuturuan ko ng ekstra ang mga anak ko. Sa to toong mundo, talagang may kompetisyon. "dog-eat-dog" ika nga. Kami ngayon ng tatay nila ay ma palad dahil maganda ang aming mga trabaho. Mas maganda pa kasya samga ilang orig na taga dito. Ilang taon mula ngayon, ang mga anak namin ang magiging mga lokalng bansang ito, at maari, maymga dumadayo pa rin mula sa iab't-ibang bansa. Ayaw kong mapag iwanan sila o ma lampasan sila ng mga dadayo at ang lala bas, sila na ang di makakakuha ng mga magagandang oportunidad. Baka kung hahayaan ko lang at wala akong gagawin, baka maging kampante na sila, at mas maganda pa ang mga maging trabaho ng mga "iba" na darating mula sa ibang bansa, katulad ng nakita ko kanina.
Ayaw ko lang na maging tamad sila, naka asasa gob yerno, gusto ko na lumaki sila na may inaasam asam, may mga pangarap na gustong tuparin and makam tan. Ayaw ko silang magseytle o ang maging panuntunan sa buhay ay: ok lang, ok na ito.
Kaya OA na kung OA, pero isa lamang akong magulang na ang tanging hangad ay maging matagumpay ang kanyang mga anak.
***
Alvin didn't make it to the last cut of the final interview for one job application he had. :( So we're hoping that the interview he had yesterday will yield good results. I'm excited about this because the company is based in a nearby sub-urb, only 15 minutes away from home! Imagine, if he gets accepted here, he can leave home late, and arrive early! hay!!!!! After almost 2 years of leaving home early and arriving home late hehehe But I'm not complaining now. BAT has been very good to him. The only thing though, of course, he will get a paycut with this new company. Okay with us, as long as it's for a permanent position already. Keeping the faith!
***
I've submitted Liam's enrollment forms at QHPS this morning. Although we haven't pulled out his name from Barnier Public School yet. But to date, we are leaning towards QHPS. It all boils down to the school's mission and vision. We as parents are now reflecting on the mission and vision of the school and see which one we prefer our kids to be after they go to that school ;) Still praying for guidance :)
